Jon conta na súa charla que naceu nunha aldea humilde de Tailandia; coa chegada da televisión sentiu algo que nunca antes sentira. Sentiuse pobre e frustrado. Sentiu a necesidade de ir en busca do éxito. Pero, que é o éxito? Nese momento Jon considerou que ‘éxito’ era mudarse a Bangkok e traballar. A súa experiencia non foi satisfactoria e terminou decepcionado. Traballaba moitas horas ao día e apenas tiña diñeiro para comer. Vivía nunha pequena habitación con moitas persoas, <<si traballo tan duro, por que a vida é tan difícil?>> , preguntábase constantemente.
A súa vida era moi distinta cando el era neno.
A xente da súa aldea traballaba soamente dous meses ao ano. Un mes cultivaban
arroz, ao outro mes colleitábano. O resto do tempo, dez meses ao ano, era tempo de lecer.
Por iso Jon finalmente decide abandonar
Bangkok e volver ao seu pobo para vivir como na súa infancia. O primeiro que
fixo foi empezar a cultivar arroz. Logo encargouse de manexar dous estanques
con peces e armar o seu propio horto orgánico con máis de 30 variedades de
verduras. Desta maneira, alimentaba á súa familia e vendía o excedente no mercado.
Tras conseguir a súa seguridade alimentaria, Jon empezou a construír a súa
propia casa. Traballando 2 horas ao día, durante tres meses, terminou o seu
propio fogar.
“Os paxaros constrúen o seu niño nun ou dous
días. Con todo, os humanos dedicamos trinta anos para conseguir unha casa. Iso
non está ben”, afirma Jon Jandai.
Actualmente Jon Jandai é un referente da
agricultura orgánica e a construción natural en Tailandia. É o fundador, xunto
á súa esposa, do Centro Pun Pun, unha granxa orgánica e centro de permacultura.
A charla de Jon é bo exemplo para pensar e
criticar o imaxinario dominante; un imaxinario que asocia a felicidade e o
benestar ao crecemento económico, á acumulación de riquezas e ao consumismo.
Tórnase necesario pór en dúbida o que se atopa detrás dese sistema portador de
valores; e facer unha crítica ao progreso e ao desenvolvemento, avaliando de
maneira racional que nos achega verdadeiramente e que nos quita. É dicir, trátase
de re-pensar os conceptos de pobreza e riqueza, de escaseza, abundancia, e
re-definir as necesidades humanas.
muhimu
Chámase Joel Weber, é estudante universitario e tivo unha xenial idea. Para evitar endebedarse construíu a súa propia casiña. É unha casa pequena pero moi acolledora e funcional. Joel elixiu a simplicidad voluntaria.
Cando asistía á escola secundaria, Joel pasou
algún tempo vivindo en América Central. Alá inspirouse para desenvolver o seu
posterior proxecto. “Vin como as persoas vivían de maneira sinxela e en
comunidade“, dixo o estudante. Cando volveu ao seu país comezou a construción
da súa casa encima dun remolque. Foi axudado por un carpinteiro e un plomero
que ofreceron os seus servizos gratuitamente.
Na súa iniciativa destaca o concepto da
simplicidad voluntaria.
A simplicidad voluntaria é un estilo de vida no cal, rexeitando os valores occidentais hexemónicos, as mesmas persoas elixen vivir de maneira máis sinxela por razóns como a espiritualidade, o maior contacto coa natureza, a xustiza social, a saúde, a defensa do ecolóxico ou o anti-consumismo. É a elección de forma consciente dun estilo de vida onde a finalidade última non sexa a persecución e obtención de riquezas.
Vivindo de maneira máis simple Joel logrou
evitar endebedarse. Aforrou $19.000 dólares en gastos de aluguer. E o mellor:
pode transportar a súa casa a todos lados!
A idea de Joel é seguir deseñando; a súa
motivación pasa por seguir promovendo a simplicidad voluntaria como unha forma
adecuada de vivir con maior liberdade e benestar.
Considérase ao filósofo estadounidense Henry
David Thoreau (Massachusetts, 1817-1862)
como o fundador do movemento por unha vida sinxela nun contexto non
relixioso. No seu coñecido libro ‘Walden, a vida nos bosques’ relata a súa
experiencia de dous anos vivindo preto de lago Walden sendo auto-suficiente e
cultivando os seus propios alimentos. Neste ensaio Thoreau pretende demostrar
que a verdadeira vida do home é en contacto coa natureza, para saír do
esclavismo produto da sociedade industrial, e que a comprensión das regras da
natureza son o camiño que o home debe aprender para unha correcta relación coa
mesma.
Na actualidade o concepto de vida sinxela
expándese en numerosos proxectos e iniciativas; empézanse a impor novos ideais.
Máis ser, menos ter!